طرز تهیه دست&zwnjپیچ شاه&zwnjمیگو تند با خمیر فیلو

به گزارش بانیما، دست پیچ شاه میگو تند با خمیر فیلو یک پیشنهاد ویژه، خوشمزه، و مقوی است که می توان آن را در میهمانی ها و مراسم به عنوان پیش غذا مصرف نمود.

خبرنگاران | سرویس آشپزی - مدت زمان تهیه دست پیچ شاه میگو تند با خمیر فیلو، با احتساب زمان مزه دار کردن میگو 40 دقیقه می باشد.

جهت آشنایی با طرز تهیه خمیر فیلو خانگی به بخش نان ها در قسمت آشپزی خبرنگاران مراجعه فرمایید.

مواد لازم جهت تهیه دست پیچ شاه میگو تند با خمیر فیلو

شاه میگو	12 عدد
خمیر فیلو	به میزان لازم
آرد	1 قاشق غذاخوری
آب	1/8 پیمانه

مواد لازم جهت مزه دار کردن میگو

سس تند	3 قاشق غذاخوری
سس سویا	1 قاشق غذاخوری
روغن زیتون	1 قاشق غذاخوری
لیمو ترش	1 عدد
سیر	3 حبه
شکر	1 قاشق غذاخوری
نمک و فلفل	به میزان لازم

طرز تهیه دست پیچ شاه میگو تند با خمیر فیلو

ابتدا میگو ها را به خوبی پاک نموده ولی قسمت دم آن ها را جدا نکنید. سپس در ظرف نسبتا گودی سس تند، ، روغن زیتون و نصف لیمو ترش را مخلوط نمایید در ادامه نمک، فلفل و شکر را برای متعادل کردن مزه سس اضافه کنید و در نهایت سیر رنده شده را به آن بیفزایید و میگوها را به مدت 15 تا 30 دقیقه در این سس استراحت دهید تا به خوبی مزه دار شوند.
آب و آرد را در ظرف جداگانه مخلوط نمایید. از این مخلوط به منظور چسب، برای چسباندن لایه های رول شده خمیر استفاده خواهیم کرد.
در این مرحله یک برش مربعی از خمیر فیلو را مطابق تصویر به شکل مثلث در بیاورید. (برای انعطاف بیشتر لایه های خمیر را از طریق قلم مو با روغن چرب کنید)

یکی از شاه میگو ها را در منتهی علیه سمت چپ خمیر قرار دهید و مطابق تصویر رول کنید.

سپس ضلع بالایی خمیر را روی هم بگذارید و آغاز به رول کردن خمیر تا سرانجام کنید. در نهایت به یاری قلم مو با خمیر آرد (مخلوط آرد و آب) لایه ها را به هم بچسبانید.

این کار را تا سرانجام برای تمام شاه میگو ها انجام دهید.

در ظرف نسبتا گودی روغن را داغ کنید و دست پیچ های میگو را با فاصله سرخ کنید. مدت زمان سرخ کردن برای هر طرف 2 تا 3 دقیقه می باشد.

روغن اضافی میگو ها را پس از سرخ کردن به یاری دستمال کاغذی بگیرید و میگو ها را داغ به همراه سس تند سرو نمایید.

از خواص بی نظیر میگو چه می دانید؟

میگو منبع غنی ازویتامین های A ، B ، C ، D ، E و املاحی چون کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم، سدیم، روی، مس، منگنز، و سلنیم است. علاوه بر این؛ کلسیم، آهن، روی، منیزیم و فسفرمیگو نسبت به سایر آبزیان بیشتر است .
میگو نسبت به گوشت ماهی و گروه ماکیان، کالری کمتری دارد. پروتیئن موجود در میگو کیفیت بالایی داشته و حاوی تمام اسید آمینه های لازم جهت رشد می باشد .
پروتئین میگو همانند سایر جانوران دریایی به دلیل نداشتن بافت هم بند به راحتی هضم می گردد. به همین دلیل برای افراد مسن که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند، میگو گزینه مناسبی برای تامین پروتئین روزانه است.
میگو یکی از منابع اسیدهای چرب از خانواده امگا3 است که دریافت آن به کنترل فشارخون یاری می نماید. البته توصیه می گردد این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ گردد، در این صورت به گزینه ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می رساند و باعث افزایش وزن می گردد که خود از عوامل بروز فشارخون است .
یکی از مواد های معدنی که در میگو به میزان بسیار یافت می گردد، سلنیوم است. با خوردن 100 گرم میگو، 64 درصد از احتیاج روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده عظیم و انواع سرطان خون مانند لوسمی و لنفوم هوچکین را کاهش می دهد .
افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از احتیاج به این ماده مغذی تأمین می گردد، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه شان بگنجانند .

چگونه میگو سالم را از نوع فاسد آن تشخیص دهیم؟

بو

میگوی فاسد بوی ضخم با بوی شدید آمونیاک و سولفید هیدروژن دارد .

رنگ

رنگ میگوی سالم بر حسب گونه میگو فرق می نماید. در میگوی پرورشی که از گونه سفید هندی است، رنگ پوسته سبز زیتونی است. در گونه موزی که گونه غالب میگوی دریای خلیج فارس است، رنگ پوسته صورتی روشن است. در میگو سر تیز، رنگ پوسته سفید و در میگوی سبز، رنگ پوسته تیره رنگ است .
در میگوی فاسد، پوسته رنگ طبیعی خود را از دست داده و اکثرا به رنگ سفید و گاهی اوقات کدر می گردد .

استحکام پوسته در ناحیه سر و بدن

در میگوی سالم پوسته سفت و سخت و سر، محکم به بدن چسبیده است و رنگ آن نیز تغییر ننموده است. بافت گوشت، حالت طبیعی داشته و پوسته و گوشت در هنگام طبخ به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در می آید .
در میگوی فاسد، در ناحیه سر تغییر رنگ ایجاد شده و سر در حال جدا شدن از بدن است. پوسته بر روی بدن نرم می گردد و به راحتی از گوشت جدا می گردد. پیدایش رنگ نارنجی متمایل به قرمز بستگی به درجه فساد میگو دارد یعنی هر اندازه که میگو بیشتر فاسد شده باشد مقدار پیدایش رنگ قرمز کاهش می یابد .